TUTSAK İSYAN

 Bir garip  çagdayım,
İnsanlar vahşileşmiş,
Sırtlanlara dönen toplumlar,
Birbirini yerken anne...

 Ben bu dünyanın soyutlanmış,
Bir köşesinde yaşarken,
O hastalıklı fikirler,
Parçalar hayallerimi anne...

 Bana da ulaşır,
Amansız bir azap
Ve yakar düşlerimi,
Huzura uzanırken elim,
Kesili verir;anne...

 Bu çagda hazırlanan,
Duygusuz ve merhametsiz,
Bir o kadar da acımasız kanunlar,
Hayatımı tutsak alır,
Düşlerim esir olur ellerinde anne...

 Şimdi ne yaparım bilmem,
İsyanım vardır,
Ama tutsaktır bedenim,
Ölümü beklemekteyim anne...