SEN YOKTUN SEVGİLİM

 

Sen yoktun

bir ben vardım bir de mehtap,

seni düşlüyorduk süheyl yıldızının altında,

ikimizde sana sevdalı

ve delice aşık...

 

Sen yoktun

bir sabah güneşle başbaşa

senden bahsediyordum,

hani diyordum güneşe,

varya şu serseri kız...

 

Sen yoktun

yagmurun çiseledigi

ve insanların koşuştugu

o gün ıslanırken ben...

 

Sen yoktun

 iki sevgili vardı

sevdalarını ölümsüz kıldıkları

çınar ve ben vardım

içten içe agladım,

SEN YOKTUN SEVGİLİM !