dülbünüm olmadan görebildiğim

tek yıldızımdı gözlerim

 

bunca zamandır kafamı kurcalayan kaderimi

kendimi anlayınca anladım

 

oysaki mutlu olmak için herkezin bir yolu varmış

bende bunu kendimi bulunca buldum

 

kader tüm çirkin yüzüyle, acı , hüzün,özlem doruğa ulaştığında

yaş gelmezmiş gözlerinden şimdi anlıyorum

neden hiç ağlamadığı

 

fakat hak edermiş her sevilen ardından dökülen göz yaşlarını

neden die sorma bana bu cümlemi

sevilen gittiğinde anladım sevinçlerimin gittiğini ben çok geç olsada

 

 

pişmanım geri dön diyebilmekmiş güçlü olmak ben bunu sana git dediğimde anladım

yıkıldığımda bütün alemde

 

yaşamak ise asla vazgeçmeyecek kadar sevmekmiş

ama özgürde bırakabilmekmiş bazen